ჯოზე ლუიშ პეიშოტუს პოეზიის კითხვის საღამო მოძრაობის თეატრში [16 დეკემბერი, 2016]

პარასკევს, 16 დეკემბერს, მოძრაობის თეატრში გაიმართა ჯოზე ლუიშ პეიშოტუს პოეზიის კითხვის საღამო სახელწოდებით - „რეჩიტატივი ქალაქში ჯოზე ლუიშ პეიშოტუსთან ერთად“. საღამოზე, ავტორმა წაიკითხა თავისი ლექსები პორტუგალიურ ენაზე, ხოლო გურანდა ფაჩულიამ ლექსების ქართული თარგმანი.

„რეჩიტატივი ქალაქში“ სალონური საღამოა, რომლის დროსაც, მუსიკის თანხლებით, ავტორები წარადგენენ თავიანთ ნაწარმობს. საღამოს უძღვება კახა ბაკურაძე.



ჟოზე ლუიშ პეიშოტუს პოეზია

[თარგმანი შესრულებულია 9 დეკემბერს, თსუ - კამოეშის პორტუგალიური ენის ცენტრში გამართულ ვორქშოფის დროს, რომელსაც უძღვებოდა გურანდა ფაჩულია].

მარადისობის ახსნა

თანდათან, დრო ყველაფერს დროდ გადააქცევს.
სიძულვილი დროდ გადაიქცევა, სიყვარული, ტკივილიც,
დროდ გადაიქცევა.

ის, რაც ყველაზე ღრმა,
ყველაზე შეუძლებელი, მუდმივი და ყველაზე უცვლელი გვგონია,
ნელ-ნელა დროდ გადაიქცევა.

თავად დრო არაფერია.
არაფრის ასაკი არაფერია.
მარადისობა არ არსებობს.
ამასობაში კი მარადისობა არსებობს.

მარადიული იყო წამები, როდესაც შენი თვალები შემომცქეროდნენ.
მარადიული იყო წამები, როდესაც შენ იღიმოდი.
შენი სხეულის შუქით სავსე წამები, სხვა არაფერი იყო, თუ არა მარადისობა.

შენ იყავი უსასრულოდ მარადიული.


***
როდესაც მაგიდას ვშლიდით, ხუთნი ვიყავით:
მამა, დედა, ჩემი დები
და მე. მერე ჩემი უფროსი და დაქორწინდა. მერე - ჩემი უმცროსი.
მერე მამა მოკვდა. დღესაც,
მაგიდის გაშლის დროს, ხუთნი ვართ,
ჩვენთან არ არის ჩემი უფროსი და, რომელიც
თავის სახლშია, არ არის უმცროსი და, რომელიც
თავის სახლშია, არ არის მამაჩემი, არც ქვრივი დედა.
ყოველი მათგანი ცარიელი ადგილია ამ მაგიდასთან,
სადაც მარტო ვჭამ. მაგრამ ისინი მუდამ აქ იქნებიან.
მაგიდის გაშლის დროს მუდამ ხუთნი ვიქნებით
ვიდრე ერთ-ერთი ჩვენთაგანი ცოცხალია, მუდამ
ხუთნი ვიქნებით.